آیلان عزیز! ما را ببخش ...

ویدئوی کوتاه بهشتی شدن کودک سه ساله سوری
حجم: 1011 کیلوبایت

پ.ن1: پوزش بابت درج چنین تصاویر دردناکی از « #إیلان »کودک کُرد سوری که بهمراه خانواده اش برای زنده ماندن از دست تکفیری ها و داعشی های از خدا بی خبر از سوریه با قایق به سمت جزیره ای در یونان پناه می بردند، که بعلت واژگون شدن قایق، اکثر مسافران آن قایق غرق شدند، به جای آغوش مادر؛ امواج دریا پیکر بی جان این کودک سه ساله را به ساحل بدروم در کشور ترکیه آورده است.
#عجب_صبری_خدا_دارد 

کجاست #حقوق_بشر
#لعنت خدا به اونایی که بین مسلمانان اختلاف انداختند
لعنت خدا به جنگ و خونریزی و نسل کشی
لعنت خدا و رسولش به تکفیری و ارهابی و ...
لعنت خدا بر حامیان #داعشی و وهابی و ...
.
پ.ن۲: آیلان جان! ببخش مارو که دنیا شبیه نقاشی های تو نبود
دلم از پونه ها سیر است آقا
تمامِ باغ، دلگیر است آقا
کسی فانوسِ گلها را شکسته است
نمی آیی مگر، دیر است آقا

تنها تو بودی ...

تنها تو بودی، ای علی اصغر که خوب فهمیدی ...
استخوانی که در گلوی جدت علی بود سه‌شعبه داشت:
قاسطین، مارقین، ناکثین
و فقط شش ماه، علی بودن را طاقت آوردی ...

خون تو جاذبهء زمین را بی اعتبار کرد

                حالا پدرت یک قدم می‌رود بر می‌گردد

                                        می‌رود بر می‌گردد

                                         می‌رود...

قاصدک را فوت هم کنی ...

قاصدک را فوت هم کنی پرپر می‌شود

چه برسد به تیر سه‌شعبه ...

کاش سهراب اینگونه می‌گفت : ...

کاش سهراب اینگونه می‌گفت: 

آب را گل نکنید ...

شاید از دور علمدار حسین، مشک طفلان بر دوش

زخم و خون بر اندام

می رسد تا که از این آب روان

پُر کند مشک تهی،‌ ببرد جرعه آبی

برساند به حرم، تا علی اصغرِ بی‌شیر رباب

نفسش تازه شود و بخوابد آرام

و بخوابد آرام ...                                        آب را گل نکنید ...

دلهره دارم ...

دلهره دارم علی جان، متلاشی نشوی

درد سر می شود این پا به زمین کوفتنت

چاره ای نیست قرار است که اکبر نشوی

می نشینم که ببینم علی اصغر شدنت

***

( اَلسَّلامُ عَلَی مَن أریقَ بِالظَلمِ دَمُهُ )

( سلام بر آن کسی که خونش به ظلم ریخته شد )                 ... 11 روز تا عاشورا ...

نگذاشت که یک جمله به آخر برسد ...

تیر نگذاشت که یک جمله به آخر برسد

   هیچکس حدس نمی زد که چنین سر برسد

پدرش چیز زیادی که نمی خواست،‌ فرات

   یکی دو قطره ضرری داشت به اصغر برسد؟

با دو انگشت هم این حنجره میشد پاره

   چه نیازی به سه‌شعبه است که تا پر برسد

                                                                  ای اهل کوفه رحمی این طفل جان ندارد ...

مثل اصغر ...

رقیـه هم دوسـت داشت

مثل اصغر،

در بغل بابا آرام بگیرد؛

همیــــــــن!

درگاه  طلوع آخر

نذر نگاهت می‌کنم ...

تنگ غروب عرفه غم توو دلم پا می‌گیره

دلم هوایی می‌شه و بونه‌ی آقا می‌گیره

این روزایی که دم به دم غریبی رو حس می‌کنم

با گریه یاد غربت عزیز نرگس می‌کنم

تا که بیای تو از سفر تا که ببینی حالمو

نذر نگاهت می‌کنم این اشکای زلالمو