سید کاظم شریعتمداری از جمله چهره‌هایی بود که همگام با جریانات سلطنت طلب و ملی گرا، تا سرحد امکان برای ابقای حکومت پهلوی تلاش کرد و البته موج گسترده انقلاب به رهبری حضرت امام خمینی(ره)، تلاش‌های وی را ناکام گذارد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز در حرکتی جدایی‌طلبانه تلاش کرد تا با تاسیس حزب خلق مسلمان، منطقه آذربایجان را عملا در اختیار بگیرد.
زشت ترین اقدام حامیان وی حمله به شهر قم با قصد ارعاب مردم و نیز حمله به بیت امام خمینی بود که با هوشیاری مردم انقلابی این شهر، این حرکت ناکام بود.
در سال 1361 و با افشای طرح صادق قطب زاده برای کودتا، معاونت وی دراین حرکت محرز و در اقدامی تامینی و تنبیهی در منزل خود محصور گشت.
وی درفروردین 1365 بر اثر بیماری سرطان مثانه در بیمارستان مهرداد تهران درگذشت.
درسال گذشته، محسن کدیور در آمریکا با کنار هم گذاشتن بریده‌هایی از خاطرات شخصیت‌های سیاسی، درصدد مرثیه سرایی برای وی برآمد که البته توفیقی در جلب توجه افکار عمومی نیافت. احیای نام شریعتمداری هم اکنون از اهداف سیاسی و فرهنگی ضدانقلاب به شمار می‌رود.
تعجب می کنم از این شریعتمداری آیا با حس خودش نفهمید امام خمینی ما امام دوره عصرش بود آیا دل‌های مردم که خدا یک پارچه کرده و بهم پیوسته بود نمیدید او کور و کر شده بود و دنبال کون پهلوی می دوید با ساواک همکاری داشت او یک شیطان شده بود عاقبتش بی ابرو در نزد خدا بود برود و جوابگوی خدا باشد از در دشمنی با خواست خدا در آمد لعنت ابدی به دنبال اوست رویت سیاه باد در برزخ خدا که امام ما را ازاوردی و خاطر امام زمان مکدر کردی و با پول ها و هدیه یزد کیف میکردی پیرمرد رو سیاه چرکین