سر بسته گویمت ...

مکه، غدیر، عشق به حیدر،‌ مباهله ...

کم کم صدای زنگ غم انگیز قافله ...

سر بسته گویمت، تو فقط روضه گوش کن ...

ناموس اهلبیت کجا و شمر و حرمله ...

بگو که أشهد أن علی ولی الله ...

قسم به پنج ضلع حریم بیت‌الله

مدینه، مکه و مشهد،‌ نجف و کربلا

قسم به کوثر و قرآن و عترت و ثقلین

محمد و علی و فاطمه، حسن و حسین

قسم به ذکر خدا، لا اله الا الله

قسم به رحمه للعالمین رسول‌الله

به کوری دل آنکه نمی تواند دید

بگو که أشهد أن علی ولی الله

عید بر عاشقان مبارک

یَدُالله فَوقَ اَیدِیهِم ...

یَدُالله را رسول‌الله بالا برد؛

اسلام و قرآن و همه را داد به دسـتِ علی ...

درگاه طلوع آخر

عید بر عاشقان مبارک

مثل اصغر ...

رقیـه هم دوسـت داشت

مثل اصغر،

در بغل بابا آرام بگیرد؛

همیــــــــن!

درگاه  طلوع آخر

جانم فدای امام علی النقی ...

از جامعه کبیره‌ات فهمیدم!

که هرچه بگویم من "لا أبلغ من المدح کنهکم"...

برگرفته از " طلوع آخر "

توبه کردیم ...

توبه کردیم که دیگر غم دنیا نخوریم

تا حسین هست غم روزی فردا نخوریم

توبه کردیم که تا سایه هیأت باقیست

لحظه ای حسرت آن جنت اعلا نخوریم

ما حیات دلمان بسته به اشک است و حسین

نان هر سفره بجز سفره زهرا نخوریم

گرچه فردا همه از حشمت تو حیرانند

ما قیامت ز کرامات شما جا نخوریم

کودک نو پای زمین خور ...

مهرت ز ازل به بند بندم کردند

تا خوب به تو علاقه‌مندم کردند

من کودک نو پای زمین‌خور بودم

با جمله‌ی "یا علی" بلندم کردند

« یا مرتضی علی ادرکنی »

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علی(علیه السلام)

درمان درد من ...

نزد طبیب رفتم و درمان تو را نوشت

یک کربلا مرا ببری خوب می‌شوم

سر شیشه‌ی عطر ...

پیچیده شمیمت همه جا ای تن بی سر

چون شیشه‌ی عطری که سرش گم شده باشد

از همه دست کشیدم ...

حسین جان !

از "همه" دست کشیدم که تو باشی "همه" ام

با تو بودن ز "همه" دست کشیدن دارد

نذر نگاهت می‌کنم ...

تنگ غروب عرفه غم توو دلم پا می‌گیره

دلم هوایی می‌شه و بونه‌ی آقا می‌گیره

این روزایی که دم به دم غریبی رو حس می‌کنم

با گریه یاد غربت عزیز نرگس می‌کنم

تا که بیای تو از سفر تا که ببینی حالمو

نذر نگاهت می‌کنم این اشکای زلالمو

با حرم میا اینجا ...

اسعدالله ایامکم

***

کوفه آبروخوار است !

با حرم میا اینجا ...

ابرها نمی گریند

بادها نمی رقصند !

وضع عید قربانم

حال کربلا دارد ...

مرا هم دریاب ...

ارباب روزگاریست به رویای حرم دلبستم

چقدر صحن تو زیباست مرا هم دریاب

دست من نیست که این بیت شده ورد لبم

حرمت قبله‌ی دلهاست مرا هم دریاب

از غم و هجر حرم پیر شدم می‌دانی

عشق من گنبد سقاست مرا هم دریاب

به روی قبرم بنویسید ...

کاش می‌شد دل دیوانه کمی پر بزند

به در قصر حسین بن علی سر بزند

دست بر سینه گذارید مرا داخل قبر

نکند شاه بیاید به گدا سر بزند

***

مادرم حضرت زهراست

به روی قبرم بنویسید

زخویشان اباعبدالله‌ست

یک تار موی ...

زینب و بی معجری حرف دهانت را بفهم
ذات حق حساس بر یک تار موی زینب است