آسمان تاب نیاورد ...

آسمان تاب نیاورد مُحرم برسد

اولین مستمع و گریه کنش، باران است

حی علی العزای خدا ...

در عشق اقتدا به اویس قرن کنیم

این دیده را ز اشک، عقیق یمن کنیم

امسال هم تمام پس‌انداز گریه را

قسمت شده که خرج سیاهی‌زدن کنیم

"حی علی العزای خدا" می‌رسد به گوش

باید لباس مشکی خود را به تن کنیم

مهربان باش ای أجل ...

اشک و شور و روضه‌ها شیرین‌تر از شهد عسل

سرشکستن از غمت در نزد ما خیرالعمل

مطمئنا تا محرم چند روزی بیش نیست

خواهشا این چند روزه مهربان باش ای أجل

کجایی رفیق من ؟

پیراهن سیاه، کجایی رفیق من ؟

اندوه و اشک و آه، کجایی رفیق من ؟

بوی محرم ست فضا را گرفته است

ای بی نظیر ماه، کجایی رفیق من ؟

ده ماه حسرت تو شده غصه دلم

فصل عزای شاه، کجایی رفیق من ؟

می‌دانی چرا ؟

از زمین تا آسمان آه است، می‌دانی چرا ؟
یک قیامت گریه در راه است، می‌دانی چرا ؟
بر سر هر نیزه خورشیدی‌ست یک ماه تمام
بر سر هر نیزه یک ماه است، می‌دانی چرا ؟

سر بسته گویمت ...

مکه، غدیر، عشق به حیدر،‌ مباهله ...

کم کم صدای زنگ غم انگیز قافله ...

سر بسته گویمت، تو فقط روضه گوش کن ...

ناموس اهلبیت کجا و شمر و حرمله ...

در آغوش مصطفی ...

سلام بر حسین

روزی که در آغوش پیامبر به مباهله رفت (نَدْعُ أَبْنَاءنَا وَ أَبْنَاءکُمْ …)

و روزی که به خاکِ گرمِ نینوا …

آیا ندیدند مظلومِ کربلا را در آغوش محمد مصطفی ؟

چه کوتاه است ...

چه کوتاه است فاصله غدیر تا عاشورا

روز بالا رفتن دست پدر

تا بالا رفتن سر پسر            

                                           آجرک الله یا فارس الحجاز (عج)

مرا به فصل جوانی ...

زمان پیری ما وقت مکه رفتن ماست

برای رفع گنه که به دامنم باشد

مرا به فصل جوانی ببر به کرب و بلا

که قدرت و نفس "سر شکستنم" باشد ...             "ارباب"

بگو که أشهد أن علی ولی الله ...

قسم به پنج ضلع حریم بیت‌الله

مدینه، مکه و مشهد،‌ نجف و کربلا

قسم به کوثر و قرآن و عترت و ثقلین

محمد و علی و فاطمه، حسن و حسین

قسم به ذکر خدا، لا اله الا الله

قسم به رحمه للعالمین رسول‌الله

به کوری دل آنکه نمی تواند دید

بگو که أشهد أن علی ولی الله

عید بر عاشقان مبارک

یَدُالله فَوقَ اَیدِیهِم ...

یَدُالله را رسول‌الله بالا برد؛

اسلام و قرآن و همه را داد به دسـتِ علی ...

درگاه طلوع آخر

عید بر عاشقان مبارک

مثل اصغر ...

رقیـه هم دوسـت داشت

مثل اصغر،

در بغل بابا آرام بگیرد؛

همیــــــــن!

درگاه  طلوع آخر

جانم فدای امام علی النقی ...

از جامعه کبیره‌ات فهمیدم!

که هرچه بگویم من "لا أبلغ من المدح کنهکم"...

برگرفته از " طلوع آخر "

توبه کردیم ...

توبه کردیم که دیگر غم دنیا نخوریم

تا حسین هست غم روزی فردا نخوریم

توبه کردیم که تا سایه هیأت باقیست

لحظه ای حسرت آن جنت اعلا نخوریم

ما حیات دلمان بسته به اشک است و حسین

نان هر سفره بجز سفره زهرا نخوریم

گرچه فردا همه از حشمت تو حیرانند

ما قیامت ز کرامات شما جا نخوریم

کودک نو پای زمین خور ...

مهرت ز ازل به بند بندم کردند

تا خوب به تو علاقه‌مندم کردند

من کودک نو پای زمین‌خور بودم

با جمله‌ی "یا علی" بلندم کردند

« یا مرتضی علی ادرکنی »

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علی(علیه السلام)