زخـم دنـدان تـو و جـام پـر از خـون آبـه
ماجرائی است که در ایل تو چندان کم نیست
بوسه جـام به لـب های تـو یعنی ایـن بـار
خیـزران نیست ولی روضهء دندان کم نیست
پ.ن: تنها امامی که در عمر مبارک خود موفق نشد به حج برود؛ امام حسن عسکری ع بود که در جوانی او را به شهادت رساندند و از این رو رسمه حاجی هایی که به حج میرن یکی از طوافها و سعی و صفای مستحبی خود را به نیابت از ایشان انجام میدن. یا صاحب الزمان اجرک الله
قـــــرآن و منبـــر و دو ســـه خـــط روضــــهی عطـــــش ...
ساعــــــات خـــوب هفتــــه، همیـــــن چنــد ساعــــت اســــت ...
پ.ن: اللهـــــم الرزقنــــا کربــــــــــــلا ...
دل داده ام به روضه ات دردم دوا شود
دیگر دلی نمانده برایم که وا شود
یک جرعه از نگاه تو یعنی تمام عشق
وقتی به درد کرب و بلا مبتلا شود
پ.ن: دل من کربلا میخواد ...
درونِ طالعِ امســــــــالِ ما خــــدا بنویس
هر آنچه خیــــــر که باشد برای ما بنویس
ببین گنـــــاه دلـــــ♥ـــــم را ز پا در آورده
برایِ این دلِ درمانــــده ام شِفــــا بنویس
درونِ دفترِ خود از میانِ
منصب ها
همیشه روبرویِ اسمِ من، گـــــــدا بنویس
بیا و یکسره کن کار را دگر امســــال
خودت ظهــــــورِ خودت را دگر بیا بنویس
یا برایِ من و اربعیـــــــــــنِ امسالــــــم
اگر که زحمتِتان نیست، کربــــــــــلا بنویس
دوباره کربــــــــــ و بـــــــلا گفتم و دلـــــ♥ــــم لرزید
خودت کمک کن و باقیِ روضه را بنویس
ببخـــــش خاطرتـــــــــــــان را اگر میازارم
اگر که صحبتِ سیلــــــی است بی هوا بنویس...
(شعر: محمد رسولی)
هنوز راه ندارد کسی به عالم تو
نسیم هم نرسیده به درک پرچم تو
نسیم پنجرهء وحی! صبح زود بهشت
"اذا تنفس ِ" باران هوای شبنم تو
تو در نمازی و چون گوشواره میلرزد
شکوه عرش خدا، شانههای محکم تو
به رمز و راز سلیمان چگونه پیببرم؟
به راز عِزّةُ للّه نقش خاتم تو
اشک و شور و روضهها شیرینتر از شهد عسل
سرشکستن از غمت در نزد ما خیرالعمل
مطمئنا تا محرم چند روزی بیش نیست
خواهشا این چند روزه مهربان باش ای أجل
پیراهن سیاه، کجایی رفیق من ؟
اندوه و اشک و آه، کجایی رفیق من ؟
بوی محرم ست فضا را گرفته است
ای بی نظیر ماه، کجایی رفیق من ؟
ده ماه حسرت تو شده غصه دلم
فصل عزای شاه، کجایی رفیق من ؟
مکه، غدیر، عشق به حیدر، مباهله ...
کم کم صدای زنگ غم انگیز قافله ...
سر بسته گویمت، تو فقط روضه گوش کن ...
ناموس اهلبیت کجا و شمر و حرمله ...
عالم بدون روضهات، از پوچ کمتر است
یک چایریز هیئت، از شاه برتر است
روضههای تو حسین، قلب مرا ویران کرد
وادی جنس غمت، جسم مرا بیجان کرد
بعد مستی و جنون بر در خانت ارباب
چایی روضهی تو، حال مرا میزان کرد