برایِ این دلِ درمانــــده ام ...

درونِ طالعِ امســــــــالِ ما خــــدا بنویس
هر آنچه خیــــــر که باشد برای ما بنویس
ببین گنـــــاه دلـــــ♥ـــــم را ز پا در آورده
برایِ این دلِ درمانــــده ام شِفــــا بنویس
درونِ دفترِ خود از میانِ منصب ها
همیشه روبرویِ اسمِ من، گـــــــدا بنویس
بیا و یکسره کن کار را دگر امســــال
خودت ظهــــــورِ خودت را دگر بیا بنویس
یا برایِ من و اربعیـــــــــــنِ امسالــــــم
اگر که زحمتِتان نیست، کربــــــــــلا بنویس
دوباره کربــــــــــ و بـــــــلا گفتم و دلـــــ♥ــــم لرزید
خودت کمک کن و باقیِ روضه را بنویس
ببخـــــش خاطرتـــــــــــــان را اگر میازارم
اگر که صحبتِ سیلــــــی است بی هوا بنویس...

(شعر: محمد رسولی)

مست بودم مست ...

 

هر که می‌داند بگوید، من نمی‌دانم چه شد

مست بودم مست، پیراهن نمی‌دانم چه شد

من فقط یادم می‌آید گفت: وقت رفتن است

دیگر از آنجا به بعد اصلاً نمی‌دانم چه شد

                                                جدیدترین سروده‌ی سید‌حمید‌رضا برقعی در رثای جناب عابس

اگر غلط نکنم ...

روایت است که چون تنگ شد بر او میدان

فتاده از حرکت ذوالجناح وز جولان

هوا ز باد مخالف چو قیرگون گردید

عزیز فاطمه از اسب سرنگون گردید

نه ذوالجناح دگر تاب استقامت داشت

نه سیدالشهداء بر جدال طاقت داشت

کشید پا ز رکاب آن خلاصه ی ایجاد

به رنگ پرتو خورشید، بر زمین افتاد

بلند‌مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد

اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد

                            این شعر و مرثیه قدیمی رو دیروز باید درج می‌کردم اما نه حسی بود و نه حالی

                                              در یوم الحسین فقط می‌بایست در فضای حقیقی حضور داشت

بسمه تعالی؛ سر ... 18+

نوشتم اول خط بسمه‌ تعالی سر
بلند مرتبه پیکر  بلند بالا سر

فقط به تربت اعلات سجده خواهم کرد
که بنده‌ی تو نخواهد گذاشت  هرجا سر

قسم به معنی "لا یمکن الفرار از عشق"
که پر شده است جهان از حسین سرتاسر

نگاه کن به زمین! ما رایت الا تن
به آسمان بنگر! ما رایت الا سر

                                                                                                       بسیجی بی سر شهیدرضا شاطری

بگو چه شد که من اینقدر دوستت دارم؟

خوشا به حال خیالی که در حرم مانده
و هر چه خاطره دارد از آن محل دارد

به یاد چایی شیرین کربلایی‌ها
لبم حلاوت “احلی من العسل” دارد

آب کُنَد دریا را ...

مشک برداشت که سیراب کند دریا را
رفت تا تشنگی‌اش آب کُند دریا را

آب روشن شد و عکس قمر افتاد در آب
ماه می‌خواست که مهتاب کند دریا را

کوفه شد، علقمه شق‌القمری دیگر دید
ماه افتاد که محراب کند دریا را

هوای روضه ندارم ...

هنوز راه ندارد کسی به عالم تو
نسیم هم نرسیده به درک پرچم تو

نسیم پنجرهء وحی! صبح زود بهشت
"اذا تنفس ِ" باران هوای شبنم تو

تو در نمازی و چون گوشواره می‌لرزد
شکوه عرش خدا، شانه‌های محکم تو

به رمز و راز سلیمان چگونه پی‌ببرم؟
به راز  عِزّةُ للّه  نقش خاتم تو

نگذاشت که یک جمله به آخر برسد ...

تیر نگذاشت که یک جمله به آخر برسد

   هیچکس حدس نمی زد که چنین سر برسد

پدرش چیز زیادی که نمی خواست،‌ فرات

   یکی دو قطره ضرری داشت به اصغر برسد؟

با دو انگشت هم این حنجره میشد پاره

   چه نیازی به سه‌شعبه است که تا پر برسد

                                                                  ای اهل کوفه رحمی این طفل جان ندارد ...

آسمان تاب نیاورد ...

آسمان تاب نیاورد مُحرم برسد

اولین مستمع و گریه کنش، باران است

کجایی رفیق من ؟

پیراهن سیاه، کجایی رفیق من ؟

اندوه و اشک و آه، کجایی رفیق من ؟

بوی محرم ست فضا را گرفته است

ای بی نظیر ماه، کجایی رفیق من ؟

ده ماه حسرت تو شده غصه دلم

فصل عزای شاه، کجایی رفیق من ؟

بگو که أشهد أن علی ولی الله ...

قسم به پنج ضلع حریم بیت‌الله

مدینه، مکه و مشهد،‌ نجف و کربلا

قسم به کوثر و قرآن و عترت و ثقلین

محمد و علی و فاطمه، حسن و حسین

قسم به ذکر خدا، لا اله الا الله

قسم به رحمه للعالمین رسول‌الله

به کوری دل آنکه نمی تواند دید

بگو که أشهد أن علی ولی الله

عید بر عاشقان مبارک

توبه کردیم ...

توبه کردیم که دیگر غم دنیا نخوریم

تا حسین هست غم روزی فردا نخوریم

توبه کردیم که تا سایه هیأت باقیست

لحظه ای حسرت آن جنت اعلا نخوریم

ما حیات دلمان بسته به اشک است و حسین

نان هر سفره بجز سفره زهرا نخوریم

گرچه فردا همه از حشمت تو حیرانند

ما قیامت ز کرامات شما جا نخوریم

نذر نگاهت می‌کنم ...

تنگ غروب عرفه غم توو دلم پا می‌گیره

دلم هوایی می‌شه و بونه‌ی آقا می‌گیره

این روزایی که دم به دم غریبی رو حس می‌کنم

با گریه یاد غربت عزیز نرگس می‌کنم

تا که بیای تو از سفر تا که ببینی حالمو

نذر نگاهت می‌کنم این اشکای زلالمو