نگاهی به دل ما هم کن ...

دیگر این نوکرِ تو،‌ گریه‌کُن سابق نیست !

رفتم از دست، نگاهی به دل ما هم کن !

بی تکیه گاه ...

دارند گوشه‌کنار شهر تکیه می‌زنند

من در غم بی‌ تکیه‌گاهی زینبم ...

حی علی العزای خدا ...

در عشق اقتدا به اویس قرن کنیم

این دیده را ز اشک، عقیق یمن کنیم

امسال هم تمام پس‌انداز گریه را

قسمت شده که خرج سیاهی‌زدن کنیم

"حی علی العزای خدا" می‌رسد به گوش

باید لباس مشکی خود را به تن کنیم

مهربان باش ای أجل ...

اشک و شور و روضه‌ها شیرین‌تر از شهد عسل

سرشکستن از غمت در نزد ما خیرالعمل

مطمئنا تا محرم چند روزی بیش نیست

خواهشا این چند روزه مهربان باش ای أجل

می‌دانی چرا ؟

از زمین تا آسمان آه است، می‌دانی چرا ؟
یک قیامت گریه در راه است، می‌دانی چرا ؟
بر سر هر نیزه خورشیدی‌ست یک ماه تمام
بر سر هر نیزه یک ماه است، می‌دانی چرا ؟

سر بسته گویمت ...

مکه، غدیر، عشق به حیدر،‌ مباهله ...

کم کم صدای زنگ غم انگیز قافله ...

سر بسته گویمت، تو فقط روضه گوش کن ...

ناموس اهلبیت کجا و شمر و حرمله ...

یَدُالله فَوقَ اَیدِیهِم ...

یَدُالله را رسول‌الله بالا برد؛

اسلام و قرآن و همه را داد به دسـتِ علی ...

درگاه طلوع آخر

عید بر عاشقان مبارک

مثل اصغر ...

رقیـه هم دوسـت داشت

مثل اصغر،

در بغل بابا آرام بگیرد؛

همیــــــــن!

درگاه  طلوع آخر

جانم فدای امام علی النقی ...

از جامعه کبیره‌ات فهمیدم!

که هرچه بگویم من "لا أبلغ من المدح کنهکم"...

برگرفته از " طلوع آخر "

کودک نو پای زمین خور ...

مهرت ز ازل به بند بندم کردند

تا خوب به تو علاقه‌مندم کردند

من کودک نو پای زمین‌خور بودم

با جمله‌ی "یا علی" بلندم کردند

« یا مرتضی علی ادرکنی »

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علی(علیه السلام)

درمان درد من ...

نزد طبیب رفتم و درمان تو را نوشت

یک کربلا مرا ببری خوب می‌شوم

سر شیشه‌ی عطر ...

پیچیده شمیمت همه جا ای تن بی سر

چون شیشه‌ی عطری که سرش گم شده باشد

از همه دست کشیدم ...

حسین جان !

از "همه" دست کشیدم که تو باشی "همه" ام

با تو بودن ز "همه" دست کشیدن دارد

با حرم میا اینجا ...

اسعدالله ایامکم

***

کوفه آبروخوار است !

با حرم میا اینجا ...

ابرها نمی گریند

بادها نمی رقصند !

وضع عید قربانم

حال کربلا دارد ...

مرا هم دریاب ...

ارباب روزگاریست به رویای حرم دلبستم

چقدر صحن تو زیباست مرا هم دریاب

دست من نیست که این بیت شده ورد لبم

حرمت قبله‌ی دلهاست مرا هم دریاب

از غم و هجر حرم پیر شدم می‌دانی

عشق من گنبد سقاست مرا هم دریاب