تنها تو بودی ...

تنها تو بودی، ای علی اصغر که خوب فهمیدی ...
استخوانی که در گلوی جدت علی بود سه‌شعبه داشت:
قاسطین، مارقین، ناکثین
و فقط شش ماه، علی بودن را طاقت آوردی ...

خون تو جاذبهء زمین را بی اعتبار کرد

                حالا پدرت یک قدم می‌رود بر می‌گردد

                                        می‌رود بر می‌گردد

                                         می‌رود...

قاصدک را فوت هم کنی ...

قاصدک را فوت هم کنی پرپر می‌شود

چه برسد به تیر سه‌شعبه ...

نگذاشت که یک جمله به آخر برسد ...

تیر نگذاشت که یک جمله به آخر برسد

   هیچکس حدس نمی زد که چنین سر برسد

پدرش چیز زیادی که نمی خواست،‌ فرات

   یکی دو قطره ضرری داشت به اصغر برسد؟

با دو انگشت هم این حنجره میشد پاره

   چه نیازی به سه‌شعبه است که تا پر برسد

                                                                  ای اهل کوفه رحمی این طفل جان ندارد ...

نذر نگاهت می‌کنم ...

تنگ غروب عرفه غم توو دلم پا می‌گیره

دلم هوایی می‌شه و بونه‌ی آقا می‌گیره

این روزایی که دم به دم غریبی رو حس می‌کنم

با گریه یاد غربت عزیز نرگس می‌کنم

تا که بیای تو از سفر تا که ببینی حالمو

نذر نگاهت می‌کنم این اشکای زلالمو